ibrahim sarıduman (ibrahim sarıduman)

hiç yoktan

beni ufak adamlara böl hayat
fazla gelmekte lakin bu yalnızlık
deniz gibi mavi bulanmaktayım
tek başına olmuyor aynalarla

hem katilim gibi aranmaktayım
gölgem dolusu adam içtim ya dün
çamura ayak izimi düşürdüm
hem son leyleğin yuvasını bozup

plastik kadar dayansaydım belki
vurdum duymaz olsaydım esasında
şansa bir ihtimal kalsaydı artan
belki de severdim yine hiç yoktan

Bu şiir toplam 484 kez okundu.
13.09.2012 17:33:27

• Yorumlar
• Yorum Yaz