ibrahim sarıduman (ibrahim sarıduman)

sonramsı hüzün

bir dağ kenarı gibi yüreğim
bir dağ uzaktan kenarımıza çalık
bir kenarımız öyle uçsuz güneşe
yalnız kendimize yalandan taframız
ve sonramsı hüzün kıvamında gülüşümüz
ben ve yüreğim
ben ve içten içe yalnızlık
hem sis içinde arsız kalabalık
hem ilk kendine masum
ben ve yüreğim
ben ve sırlı camların buğusu
çocuk adımı gibi ürkek
kendine titreyen odun ateşinde sahi
kıyıp bütün bütün hayellerime
kıyıp parça parça yüreğinde gençliğime nedense
seferinden dönen son yeniçeriyi düşünüyorum
bir sonramsı umuda daha kıyak olsun diye
cilalı bakışlar atıyorum kuşlara
cami önlerine adımı yazdırıyorum sabahtan
ve sonramsı hüzün
galiba ağlıyorum

Bu şiir toplam 419 kez okundu.
15.09.2012 16:49:00

• Yorumlar
• Yorum Yaz