emel dabansız (emeldabansiz)

pinokyo

az laf etseydik , söz olurdu belki..
kıymetlenirdi..
çok konuştuk biz.
zincirlerle örülüyken hem de, uçmaya çalıştık.
tuz tadı ağzımda ,
pinokyo bile bu kadarına şaşırdı,
inanmak isteyince kanatlarının olduğuna
ellerimin teri hatırlattı..
uçamayız biz ... uçamayız kalbim...
o uygar insanın diyarına..

Bu şiir toplam 622 kez okundu.
15.09.2012 23:59:57

• Yorumlar
• Yorum Yaz