ZUHAL ERASLAN (Zuhal Eraslan)

Okyanus

Okyanus olmaksa amacın
Zor işin senin…
Neden mi?

Yağmur değilsindir sen…
Suyun, acıdan olma gözyaşın…
Acımazsa canın,
Ağlayamazsın!
Düşmez de damlalar avuçlarına;
Boşuna bekleme sakın!

Çekeceksin…
Hem de isyan etmeden!
Okyanus olmaksa amacın;
İlk önce
Göze alacaksın tüm acıları…


İlk yaşlar, çamura bulayacak seni
Sabredeceksin…
Sonra dibe çökecek kumun,
Yol almaya başlayacak berraklığın,
Ama ağlamaya devam;
Kolay değil yeniden çamurlaşmamak…

En olmadık zamanda da
Çıkacak çakıl taşları karşına,
Olur mu durmak?
Bir selam vereceksin önce,
Kavrayıp dört bir yanından
Geçeceksin onu…
Sonra daha büyük taşlar,
Belki kayalar,
Hep aynı usul;
Ama devam edeceksin usulca…
Sonra bir bakmışsın bir deresin
Sonra bir ırmak,
Bir nehir,
Bir deniz…
Ve bir bakmışsın ki
Bir okyanussun sen!
Kurak topraklara, merhem olmuşsun…

Okyanus olmaksa amacın
Zor işin senin…
Ama yüreğinde bir yunus varsa
Küçük bile olsa
Okyanus ol;
Taşı onu kurak topraklara…

Zuhal Eraslan

Bu şiir toplam 684 kez okundu.
14.10.2012 18:58:14

• Yorumlar
• Yorum Yaz