ALİ SOYTÜRK (ADI GİZEMLİ)

SEN YOKSAN;YOKUM...

DERT SAHİBİ EYLEDİN BENİ EY PERİ...
SENSİZ GÜNEŞLER BİLE ZİFİRİ KARANLIK...ZEMHERİ...

SENLE BAŞLADI HER ŞEY...
YOKLUĞUNDA TÜKENMEDİ SEVGİME DAİR HİÇ BİR ŞEY...

Sen yoksan yokum...Uzun zamandır, kayıplardayım.
Yüklenmişim veballeri,arıyorsan,fazilette değil;ayıplardayım.
Ömrü baharım çabuk geçti,artık sonlardayım.
Bedenimle yeryüzünde,manen kara-topraklardayım.

Tarifsiz dertlerimin,tek kaynağı;gerekçesi.
Gönül davamın,red edilen aşk dilekçesi.
Alınyazım...Olmuyor inan sevdanın farklı lehçesi.
Tomurcuğum;gönlümün goncası,gül-bahçesi.

PRENSESİM dedim,kısıktı duyulmadı sesim.
Hazinemi verdim azımsadı bazı kesim.
Kainat değil; sensin benim tek hevesim.
İhtişamının yanında ’DÜNYA GÜZELİNİN PORTRESİ’ alelade bir resim.

NOT:SEVDA BİR KUŞSA...
BEN GÜVERCİNİM, SEN BEYAZ KUĞU...
SEVDA BİR ÇİÇEKSE...
BEN PAPATYAYIM,SEN MANOLYA...
SEVDA SONSUZLUKSA...
BEN NOKTAYIM,SEN NOKTADAN SONRA....................

Bu şiir toplam 447 kez okundu.
1.01.2013 09:00:31

• Yorumlar
• Yorum Yaz