Gülizar Söğütçü KURUM (gulizar-11@hotmail.com)

PANTUŞ

Okul dönüşümdü
Jandarmalar sarmıştı
Komşunun evini
Didik, didik aramışlardı
Her evin gizli köşelerini
Duvar diplerini
Birden bire su kuyuları geldi aklıma
Köylünün silahları
Naylon torbaya sarıp
Su kuyularına saklayışları
Aklıma acaba dedim
Kaçak sevgililerde böyle mi?
Saklanmışlardı kuyu diplerine
Koşarak bir solukta geçtim
Bizim avludan kuyu başına
Biraz korku biraz endişeli
Eğilip baktım kuyudaki aksime
Ses verdim ses benim sesim
Yüz benim
Ürktüm kendi aksimden
Şano bacının kan çanağı gözleri
Kara teninden daha da karanlıktı
“Sen dedi” biliyor musun?
Pantuş’un nereye kaçtığını
Birden bir kırgınlık yalayıp geçti yüreğimi
Sonra anladım
Beni ve kendini korumak için
Benden düşün gizleyişinin nedenini
O küçücük kızdaki
Bu büyük yürek
Tarihe not yazdırdı
Saçlarından asıldı
Dayak yedi, kurşunlandı
Zorla nişanlandı
Gene de istemediği adamla evlenmedi
Kendi eğrisini elin doğrusuna denk tuttu
Kapısında uyuyan nöbetçileri
Atlatmayı nasıl başarıp kaçtı
Hala anlayamam
Daha 14 de çocuktu.

Gülizar Söğütçü KURUM

Bu şiir toplam 717 kez okundu.
8.02.2013 21:53:19

• Yorumlar
• Yorum Yaz