betül dikenli (betül_)
THE END
Hayat akıp gidiyor
VE SEN
Bir yerinde takılıyorsun
İlk önce gözlerini yumuyorsun
Sonra toprağa giriyorsun
Toprak sarıyor
Sanki bir yorgan gibi
DÖRT BİR YANINI
Arkandan yas tutuyor
Bütün sevdiklerin
Bilseler bile hiç gelmeyeceğini
Bir ümit besliyorlar
Tekrar seni göre bilmek için
İşte yaşamın SONU
Sen yaşamiyorsun
Nefes almıyosun artık
Sen öldün ama...
İçimizdeki sen Asla
---ÖLMEYECEK---
Bu şiir toplam 527 kez okundu.
29.08.2007 14:32:58