Dursun TOMBUL (Dursun TOMBUL)
PAŞAKAPISI CEZAEVİNE
Paşa kapısı Cezaevi;
Ağırdan kapatırken demir kapılarını,
İçeride
Kader ağlarını örüyordu.
Burada
Hiç kimsenin farkı yok
Herkes bir birinin aynı.
Akşam,
Çökerken bütün ağırlığı ile
Üzerimize,
Düğümlenir nefeslerimiz,
Gözbebeklerimizde.
Susar zaman, konuşamaz.
Çaresizliğin elinde paslı bıçak.
Yüzer derilerimizi, acımaz.
Bir gelir
Bir gider anılar.
Gecenin geç saatleri,
Duyulmamış havaları çalar.
Sıcaklığını hissederim;
Karantina üst koğuşunun.
Gönül ister ki,
Suçsuz olalım.
Paşa kapısı Cezaevi,
Anılarımızda tatlı bir ıslık çalalım...
(23.8.2003 tarihli 5.şiir kitabımdan)
Bu şiir toplam 647 kez okundu.
25.03.2013 14:53:23