Emrullah GÜLCAN (enfüs-ü dem)
saat dört
sabırla harcadığım zamanın her saniyesi ayrı bir dert
gözlerimi dinlendirmekten başka ne yapmışım saat dört
uyku adı altında eziyetin alası gelmeyince bu namert
derin bir nefes ardından bir küfre daha layık olan lanet
beklemekten yorgun düşünce beden bu en büyük hezimet
bir sağa bir sola dönerken olur sabah nerede kaldı sükunet
ne düşündüğüm aşikar kararı düşünmektir çaresiz müebbet
ne düşündüğümü bilmeksizin çekilir bu ceza mecburi ilelebet
susmak aciz kalır sözler zaruri ihtiyaç gitmek ayrı bir kasvet
zincire vurulmuş duygularım sonunda ölüm mü var kısmet
bu şiir burada bitmez sonsuzlukta bulacaktır kendini elbet
ne de güzel söylemişti mekanı cennet nenem ; haline şükret
Bu şiir toplam 494 kez okundu.
26.03.2013 18:12:05