Avni Temiz (avnitemiz)

Bu Yürek Yangınlarda

Beni bırakıp gittin, ne geçti ki eline
Bir kere düşmüş oldu, aşkın közü kalbime.
Yürek içten ağlıyor, gözlerimde yaşlar var
Ciğerim dağlanıyor, yanar sabaha kadar..

Hiç aklına geldi mi, ne hallere düştüğüm
Her şeye boş verip de, yaşamaya küstüğüm.
Yıllar yılı kalbime, akıttım gözyaşımı
On yedi yaşımdayken, ağarttım ben saçımı..

Yakmaya gör yüreği, tutuştu mu sönmüyor
Bak yıllar geldi geçti, hayat geri dönmüyor.
Dertlerimi anlattım, kırlara böceklere
Senin adını verdim, kuşlara çiçeklere..

Unutmaya çalıştım, ama mümkün olmadı
Başkasını sevmeye, gönlüm razı gelmedi..
Söz geçmedi gönlüme, sol yanım seninleydi
Seni görmedim amma, her gün hayalinleydi.

Şimdi sesini duymak, bil ki ömre bedeldir
Gözlerine bakınca, bütün dünya benimdir.
Ferhat dağları delmiş, Mecnun kalmış çöllerde
Kerem yanıp kurtulmuş, bu yürek yangınlarda..

07.07.2011 Şavşat
Avni Temiz

Bu şiir toplam 710 kez okundu.
3.04.2013 11:42:16

• Yorumlar
• Yorum Yaz