Avni Temiz (avnitemiz)
EFKÂR’IN TEPESİNDE
Vermiyorsun ne aşka, ne sevgiye değeri,
Ben sana köle oldum, sanma ki emir eri,
Öldürdün bu aşkı sen, sevdamın kafesinde
Bırakıp gittin beni, Efkâr’ın Tepesinde.
Ne hayaller kurmuştum, ne düşler düşlemiştim,
Resmini nakış gibi, kalbime işlemiştim.
Çok gedikler açıldı, gönlümün kalesinde,
Terk edip gidiyorsun, Efkâr’ın Tepesinde.
Gözlerim doluverdi, yaşlar aktı yüreğe,
Ayakta duramadım, yaslandım bir direğe,
Kaybolup gidiverdin, dağların ötesinde,
Terk edip gittin beni, Efkâr’ın Tepesinde.
Şu kısacık ömürde, bu kadar acı yeter,
Dilde kelam bittiyse, o aşkta orda biter,
Hayal ettim olmadı, nefesim nefesinde,
Bırakıp gittin beni, Efkâr’ın Tepesinde.
18.06.2012 Şavşat
Avni Temiz
Bu şiir toplam 675 kez okundu.
3.04.2013 15:18:15