murat orhan (murat orhan)

DUVARIN ÖTE YANI

Önce binaları yükselttiler
El yapımı geometrik bahçeleri
Kır çalıntısı çiçeklerle bezediler
Gerçek gibi kokmadı hiçbiri
Kuytuda diken boy verdi gizlice
Gür bir ses
Paylayana dek bahçıvanı
“heey! Çek şunu kökünden”
demir kapı ve duvarlarla çevrelediler
en az binalar kadar heybetli.
Yıldızlı üniformalar içinde
Bizden birini diktiler bize karşı
Duvarlar en çok çocukları ayırdı
Bahçenin içindekiler
Ve
Duvarın öte yanındakiler
Medeniyet
Uzaklaştırmak mıydı evleri topraktan?

Kızdı annesi
Tatlı sert bir sevecenlikle
Yüzünü çikolataya bulayan çocuğa
“Sokak çocukları gibisin”
sordu annesine
bütün çocuk merakını takınarak
“ Sokak çocuğu ne demek?”
kekeledi annesi
köşeye sıkışmış bir çaresizlikle
“bütün gün sokaklarda gezen çocuklar” dedi
pencerenin önüne gitti çocuk
acemi adımlarla
“ Şunlar sokak çocuğu mu?”
küçücük parmağıyla
karşı arazide koşturan
yalın ayaklıları göstererek
“bilmem” dedi annesi
“belki de”
daldı gözleri
el yapımı bahçelerin
süslü yalnızlığıyla
kıskanarak
duvarın öte yanındakileri…

Bu şiir toplam 491 kez okundu.
1.09.2007 22:08:08

• Yorumlar
• Yorum Yaz