gül tuzcu karaman (gultkaraman)

YİNE GECE YİNE HÜZÜN YİNE SEN...

Yine gece
yine hüzün,
saat gecenin sen vakti.

geçiyorsun,
bu şehrin akşamlarından..
her yanım karanlık.
seslensem,sensizlik..
bütün ışıkları sönmüş bu kentin.
Sen sevgili
kandilime alev,
yüreğime ışık ver..
sessizliğime ses düşür..
sensiz bu şiir,
avuçlarımda pul pul dökülüyor.
sen,
yüreğimin
tutuksuz mahkumu.
sana sürgündeyim..
vurgun yemiş olsa da bu sevda
baharı alıp götürsen de benden,
sen,papatyaları ekiyorum gönlüme..
belki,dönersin diye..

bitmiyor sevgili
sensizlik hiç bitmiyor...
kimbilir,
bu gece,
yağmurlarda özenip
ağlayacaklar bana...
gitmeliyim artık..
seni sevmeyide almalıyım yanıma....

yine gece
yine hüzün
saat gecenin sen vakti...
söyle sevgili...
şimdi ben,
adı ,sen olan
yalnızlığı mı sevmeliyim.....




gül tuzcu karaman

Bu şiir toplam 529 kez okundu.
9.04.2013 15:25:55

• Yorumlar
• Yorum Yaz