Emre İlkay Aytekin (Emre İlkay Aytekin)

BİR GARİP KOKU

Geceler yalnızlığın sessiz şarkısıdır,
Yüreğin içinde ıssızca tüter.
Umudun hisseleri düştükçe akıl borsasında,
Gecelerin makamı da ağırlaşır yavaş yavaş...
Bir garip koku var bu gece ruhumda!
Can bir şeyler ister de bilmez ne istediğini.
Hormonsuz duygular yetişir bazen gönülde,
Bir sarı fırtına dağıtır bağı bostanı,
Geriye kalan hep hazan hep hazan
Kederi bu kadar mı kaderin kalemini elinde tutan?
Bir garip koku var bu gece ruhumda!
Zamanı çiğneyip çocukluğa dönmek ister gibi...
Oysa. yok geri vitesi zamanın; insafı da yok!
Bir garip koku var bu gece ruhumda,
İhanet edilmemiş henüz hayata,
Yalanlar dökülmemiş dudaklardan,
Oyunbozanlık girmemiş sözlüğümüze,
Ne ölüm acısının ateşi düşmüş yüreğe,
Ne de zamana yenik düşen yürek çırpıntıları.
Masallar yaşam kadar gerçekti hani,
Ve yaşam masal kadar güzel...
Bir garip koku var bu gece ruhumda
Annemin sırtıma sürdüğü sabuna benzer bir şey…
Ömrümün bu noktasında ortaçağ dünyasındayım
Rönesans umuduyla, kepenk açmaktayım hayata.
Başlasam, yeniden yaşama ergen yaşımla;
Hayallerle sarhoş kaygısız başımla.
Bir garip koku var bu gece ruhumda
Sararan resimlerimden bir el uzanıyor
Aynalar bize de zamanın vefasızlığını fısıldıyor
Derinleşen çizgiler,
Dünyanın dönüşünden korkuyor gibi...
Bir garip koku var bu gece ruhumda,
Bir mucizeye kanat açan kuşlar gibi gönül,
Kafdağı içimizde ama en uzağımız Kafdağı,
Seneleriymiş dünyaya gelmek için insanın adağı
Gençlik ise, bu adağın en besili kurbanı!
Bir garip koku var bu gece ruhumda
Yok, saymak ister gibi hain zamanı,
Ve inanmak gibi zamanın ötesinde bir zamana.

Bu şiir toplam 404 kez okundu.
14.04.2013 16:04:19

• Yorumlar
• Yorum Yaz