ZUHAL ERASLAN (Zuhal Eraslan)
Ben Filistinli Çocuk
Ben Filistinli bir çocuk
Kaderim insanlığın en derin acısı
Kimi kötülüklerin de en acınası hırsı
Gökyüzünde kuşlara doymadan
Kuşla kurşunu ayırt edemez olan
Ben Orta Doğunun kanayan yarası
Yaşamak diyorlar buna
Yaşıyorum bir çocuk yüreğiyle
Hayatın her zulmünü göre göre
Siz boşalan kovanların su misali doldurduğu tarlaları
Hayatın nasıl yaman olduğunu
Ölü kokusunu artık hissedememeyi
Mesela nereden bilebilir misiniz ki benden daha iyi
Biliyorum çok üzülüyor bazılarınız da
Öyle böyle de değil ama
Hayır; hayallerim büyüyor benim her gün hızla
Silahlar sustuğunda evimin her köşesine kurulacak saraylar
Siz bunu asla görmeyeceksiniz mesela
Ben Filistinli bir çocuk
Barışa açlıktan kemikleri sayılan
Her sabahı umutla bekleyen
Her akşamı da sabaha varmama korkusuyla geceye teslim eden
Dumansız gökyüzünde uçurtma uçurabilmek için
Her ezan vakti Allah’a dua eden
Terler içinde fırtınalara göğüs geren bir beden
Ben tüm dünyanın alın yazısındaki Orta Doğudaki keder
Ve artık gitsin şu tanklar evimin önünden!
Zuhal Eraslan
Bu şiir toplam 613 kez okundu.
3.07.2013 22:14:55