Ali Püsküllüoğlu

Istanbul

Şimdi Çemberlitaş''ta bir ev
Miniminnacik öyle durur
Penceresinde küçük bir kiz
Saadeti yüzünden okunur.

Ötede kalabalik cadde
Durmuş insanlar bakinir
Ne derseniz deyin işte
Herkesin bir derdi vardir.

Insani sikar kalabalik
Hele kizlarin bir tuhaf gülmesi!
Içinizde bir şeyler uyanir
Gariplik yahut sevgi.

Veya Köprü üstünde bir gün
Gider dururken yolunuza
Hiç görmediginiz bir taze
Girivermiş kolunuza.

Diyecegim bir sicak kadin
Deli divane etmişse yakişani
Iyice anlarsiniz ondan sonra
Istanbul''u, yaşamayi, aşki.

Bu şiir toplam 630 kez okundu.
4.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı