Ali Püsküllüoğlu

Pembe Beyaz

Bir kar yagar, etraf aydinlanir,
Soluk, kaygan bir dünya. Yalnizligin.
Sapanca''dan öteye Geyve''ye kadar,
Raylar piril piril, tren yilgin.

Ha bre üstümüze kar yagar,
Gittikçe büyür çilginligin!

Ellerin üşür, ellerin utanir,
Yüregin sevgiyle dolu. Öyle sicak!
Pencereden saçlarin uçuşur birden
Tren sarsilir gider koşarak.

Bulutlar geçer rüzgârla üstümüzden
Aşkimiz gibi başlar bir saganak.

Bu vefasiz anilar unutulmaz, hatirlanir,
Arada yil var. Aklimda düşünceler.
Nasildi derim nasildi gözleri
Nasil bakar da aydinliga, güler!

Yagan kar gibi beyaz elleri,
Inceden bir de türkü söyler.

Hey, bir daha nasil yaşanir
O ele geçmez günler! Yok artik!
Ne öpüp okşamak ne bir şey
Ne içimizi dolduran bu sicaklik!

Bu şiir toplam 561 kez okundu.
4.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı