Ali Pektaş

Sen Üzülme

sen üzülme!.
sen üzüldükçe
ben yanarim köz olurum
yüce daglardan çig düşer yüregime.
sen üzülme!
sen üzüldükçe kalbime bir biçak saplanir,
uçurumlarin esigine gelirim.
sen ÜZÜLME...!!!

1997

Bu şiir toplam 762 kez okundu.
4.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı