Ali Pektaş

Yıllar Hesap Soracak Benden

yıllar hesap soracak benden.
dönüp baktıracak beni arkama.
kurulacak bir mahkeme benim için;
savcıda, hakimde,mübaşirdeyıllardan taraf...
bir avukat tutma hakkım bile olmayacak.
sorular ardı arkasına gelecek.
sanık sandalyesinde,vereceğim cevapları düşüneceğim.
her yalan teşebbüsüm boşa gidecek.
savcı gözlerimin içine bakacak,
ve acımasız mahkeme başlayacak.
birer birer çağıracak mübaşir tanıkları,
önce aşklarım gelecek tanık sandalyesine;
nankörlük ettiğim,terk ettiğim aşklarım...
yüzlerine bile bakamadan,gözyaşları dökeceğim.
ama onlar bile gizleyemeyecek suçumu.
af dileyeceğim defalarca onlardan,
ama hakim karşı çıkacak yaptıklarıma
.ve diyecek;

-Son pişmanlık fayda etmez!
yıllar hesap soracak benden...
sonra annemin gözyaşları oturacak sandalyeye,
kırıpta gittiğim,saygısızlık ettiğim,
ve boynunu büktüğüm annemin gözyaşları...
yine af,yine özür...ama çare yok.
kırdığım kalplerin parçaları gelecek birer birer,
birleştirmeye çalışacağım onları;
ama yine boşa gidecek çırpınışlarım.
yıllar benden hesap soracak...
güneş benden şikayetçi olacak;
ışığının altında işlediğim suçlardan dolayı...
biliyorum bir daha üzerime doğmayacak
hakim verince o acımasız kararı,
yüreğim bile benden şikayetçi olacak.
yıllar yılı kahrımı çektiği halde,
onu üzdüğüm için...
gözlerim yine yaşlanacak,
ağlayacağım için için.
attığım adım,aldığım nefes,
hatta dünyaya baktığım gözlerim bile.
yıllar benden hesap soracak...
ve yılların hakimi kalemi kıracak.
suçum belki idam olacak.
ama bedenim değil ruhum asılacak.
köhne bedenim yine yaşayacak.
ve ben yaşadıkça;
yıllar benden hesap soracak...

Bu şiir toplam 514 kez okundu.
4.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı