Mehmet AKİF İPEK (intiba)

Gönlü Dilaram [Naat]

sensen gönlü bahar gülizar
bende askın avuçlarında kır saçlı ihtiyar
bir yoldur tutturmus çıkmazın sokagında ne arar
gece gündüze karısan çukurlarında çaresiz yatar
Beklersin zamanın akısını biri gelir bana bakar
Diye ama Seni çoktan silmistir hayat
nefestir farkındalıksız farklılık yaratan
Farklılıktır farkında olmadan hayatına farklılık katan
hiç hesapta yokken Tüm Olanakları yok sayan
Bir hüznü terk tir.sevdiklerinden ayıran
65 senedir atan kalbin çaresizligiydi sarpa saran
Derlerinin agırlıgıydı yüreginı yakan
benki yıllara meydan okuyan ıhtiyar müslüman
Dilim tutulurmuydu suali verirken hiç sasırmadan
cehennem atesi degil beni korkutan
asıl beni ürperten, bu günahkar yüzümle nasıl bakam
Yalan dünyada unuttum Gercegi Affet beni yaradan
Sevgiline layık ümmet olamadım günahkar bir ihtiyar olam
CEhenneme bir perde olam yanmasın ümmeti müslüman
Ben yanmısım affet beni Gönlü dilaram
iste benden hemen gidem yapam, edem bulam getirem
Ama elin tersini gösterme gözlerime dayanamam
Nucuma baktım dün gece gözlerin sanki o nasıl duygu anlatamam
1400 yıldır bir hasrettir her gece beni sensiz aglayan
Yılların verdigi özlemi bugun seni anarak hatırlayan
Yüzbinlerle sevgi bagı yapan kardeslerimden selatselam
Sanadır bu gözyasları , kokunu birnebze hissetmek istegiydi bu derinn nefes
bir bagrına bassa günahkar basımı son nefesı versem derdinde herkez.
o gül yüzünü göstersen sadece birkez,
ürpertiyor topragın soguklu gecenın sessizligi , sensizligin caresizligi
KAbrim Daralıyormu ne
kaburgalaramın bir biri içine gecisi sıktıkca sıkıyor yüregimi

Bu şiir toplam 460 kez okundu.
19.07.2013 16:58:17

• Yorumlar
• Yorum Yaz