selinay gök (selinay gök)

sen kadar ben

kendimi bir kutuya kapadım
dışarıdaki ayrılık fıtınalarının bizi bulmasını istemedim
biz diye bende bahsediyorum
sen gidince bizden geriye; ben bir de sen kaldı çünkü
senin gitmen senle uyuyup senle kalkmama engel olamadı
bak gene senle başladım
senle yaşadım
ve senle son buldum
senin varlıgın kadar ben vardı...

Bu şiir toplam 523 kez okundu.
23.07.2013 00:25:45

• Yorumlar
• Yorum Yaz