Burak Kaya (Esenyel)
Kış Gelmiş Pencereme
Bak yine kış gelmiş pencereme
Yeterince parlak değil güneş
Ayrılık ateşleri yanıyor dışarda
Başında hep dertli gençler
İnsanlar gelip geçiyor cadde başından
Sessizlikte bir gramafon sesi yayılıyor caddeye usulca
Karmaşık duygular alevleniyor kalbimde
Bu gramafon sesiyle
Sahildeki anılar,söylediğimiz şarkılar canlanıyor zihnimde
Keşke hep olsaydık birlikte
Bir kışa daha beraber adım atsakdık
Uzun uzun düşünüyorum bunları
Üzerimde de bir yorgunluk hiç sorma
Akşam karanlığı bastırıyor aniden
Gün gibi yorgun bedenim
Can vermek üzereymişim gibi
Yaslanıyorum arkam sıra yakıyorum bir sigara
Efkar basıyor sigara dumanıyla
Hala devam ediyor o meçhul gramafon
Seni özlediğimi haykırmak istiyorum penceremden
Duysun istiyorum arş-ı alem
Sonra kendimi perçimliyorum utanmış gibi
Hayalinle süslediğim odama dönüyorum
Resimler,hatıralar birbirini kovalıyor peşin sıra
Bakmaya cesaretim yok geçmişe
Çünkü seni hatırlatıyor bana
Sigaram biterken sol kolumda bir amansız sızı
Anlıyorum ölüm pek uzak değil
Ve tahminimde yanılmıyorum
Bir süre sonra sızı iki misli
Sendeleyerek düşüyorum olduğum yere
Azrail geliyor çok geçmeden
Alırken canımı soruyor son arzun ne diye
Ben hiç düşünmeden YARİM
Seni haykırıyorum seni
Esenyel
Bu şiir toplam 365 kez okundu.
1.09.2013 02:14:52