kemal alkan (kemalat)

NEFRET

Âlemlere rahmettir Muhammed,
Sen kime ümmetsin?
Açıkla bakayım bana, izah et!

Aç ellerini semaya,
Yap duanı, her bir zalime.
Salâvat ile Kur’ân ile
Yanık yanık türkü ile.

Bir buket çiçek al kendine,
İkram et mahcubiyetle,
Sevmediğin çirkine.

Kocaman kâse çorba,
Kaşarlı pide, kadınbudu köfte,
Baklava, börek, yanında kaymak,
Ismarla haydi, seni üzen cimriye.

Yok, başka çaren, at üzerine kocaman bir kahkaha,
Gül, ağlamadan önce haline.
Rahatladın şimdi, en nihayetinde,
Kul içindir illette, zillette.

Boşalt hıncını, kinini,
Kabında sakladığın irini.
Gerçek vasfına kavuşsun kalbin,
Gönül koy ismini.

Atlama sakın! Unutma asla!
Affet, bağışla
Her şeyden önce nefsini
Ve
Kim tanıştırdı ise nefret ile seni.
Kemal ALKAN

Bu şiir toplam 539 kez okundu.
7.09.2013 17:39:01

• Yorumlar
• Yorum Yaz