betül aygün (esna)

YAZMAK

YAZMAK
İnsan acı çekmeden yaşayamazmış bu dünyada.
Sevgisiz dünya olmazmış,
Dertsiz, tasasız bir insan…
İnsan karanlığa düşünce,
Hayalleriyle aydınlatırmış içini.
Ne zaman canı sıkılsa,
Hep hüzün kafiyeli mısralar yazarmış.
Upuzun…
Ne zaman kendini yalnız hissetse,
Çaresizlikle iki yana açılırmış elleri.
Gözyaşları eşlik edermiş yalnızlığına…
Mutlu etmeden, mutlu olamazmış insan.
Tebessüm etmezse, gülmesine imkan yokmuş.
Paylaşmazsa dertlerini,
Hiç bitmezmiş esefli günleri.
Sukut ederken bile, çok şey anlatırmış gözleri.
Gönlünün hissetmediği bir alemde,
Yıldızlar tek dostu,
Geceyse şahidi olurmuş,
Hiç durmayan gözyaşlarının…
Yokların varlığında yaşarmış insan hep.
Bir çınar ağacının dalından tutunurmuş hayata,
Dayanabildiği kadar…
Asıl medarı yine kendisiymiş insanın,
Son sözü yine kendisi söylermiş.
Gecenin karanlığı ne kadar üstüne üstüne de gelse,
Ay her şeye bedelmiş!
Yalan söylemek en büyük acizlikmiş,
Bütün sözler düşünülerek, tartılarak söylenmeliymiş,
Abanoz ağacı gibi sert, kırıcı olmamalıymış insan!

Başarılı olabilmek, önce inanmaktan geçermiş.
Düşe kalka meydan okunurmuş hayata.
Her düştüğünde yeniden kalkabilmek,
Başarıya, adım adım yaklaştığının göstergesiymiş…
Kendini değiştiremeden, başkalarını değiştirmeye çalışmak,
En büyük aptallıkmış!
Ve kendini tanıyamadan, başkalarını tanımaya çalışmak…
Ayrılığın bir saniyesi,
Bir sene kadar uzun,
Visalin bir senesi,
Bir saniye kadar kısaymış insan için…
Sevmek, sevilmekten daha güzelmiş…
Sevebilmek…
Mutlu edebilmek…

Yazmak kadar güzel şey yokmuş…
Ne zaman içine bir sıkıntı düşse insanın,
Ne zaman üzülse, ağlamak istese,
Ne zaman derdini birileriyle paylaşmak ihtiyacı duysa,
Ve ne zaman yalnızlığını anlatmak istese,
Yazıya dökermiş içindeki her şeyi…
Hüznünü,
Kederini,
Endişelerini…
Mısralar haykırırmış her şeyi,
Ve kelimeler şahidiymiş haykırışlarının!!!
Yazmak kadar güzel şey yokmuş…

Bu şiir toplam 675 kez okundu.
16.09.2007 18:39:12

• Yorumlar
• Yorum Yaz