KEMAL ÖZKAN (kemalozkan)

ZENGİNKIZI

Sen bilirmisin gecenin yalnızlığında etrafını saran gece karanlığı
Uzakdan duyduğun çakal ulumaları ürkütürmü seni sıcak yatağında
Hiçdüşündünmü açıkda kalmış,gecenin sessizliğinde kaybolmuş,
Etrafını saran karanlıkda kendine yol arayan
İçindeki yalnızlıkla yolları adımlayan
Ve sonunda gecenin sessizliğinde kaybolan
Kimsesiz yoksul garip adamı
Nereden bileceksin sen zengin kızı.
Çocukluğun bir villada başlamış,sıcak bir yuvada hayatı adımlamış
Lüks içinde bir hayat ve en iyi okullarda okumuş gençlik yıllarını...
Dansda partide ve diskolarda gezmiş
Şimdi altında araban ve cebinde bolca paran,
Yazın gezmek için özel kotran sen böyle yaşarsın
Bense yalnız fakir adam
Ben bilirim hayatın ne olduğunu,ekmeğin nasıl kazanıldığını
Hayatın ne zor şartlarda geçtiğini
Çamurlu yolların çilesini,soğuk odaların hüznünü
Işıksız gecelerin karanlığını,ve tek tek adımlanan hayat yolunu
Otuzunda olupda altmışında gözüken,gençliğinde sırtı kanburlaşan
Bir dilim ekmeğe gün boyu uğraşan garibi ben bilirim.
Sen bilemezsin şımarık zengin kızı
Ne garibi ne fakiri nede yalnızlığı,sen hayal bile edemezsin
Anılarımı ve yaşadığım tek gözlü bekar odamı.

Bu şiir toplam 942 kez okundu.
22.09.2007 00:33:26

• Yorumlar
• Yorum Yaz