Enver Özçağlayan (Aksakal)
DÜŞ KURGULARI...
Seni methettiler; yokmuş emsâlin,
Nice düşlerdesin sormaya geldim
Devâdır dediler nazarı derde
Derdime bir çâre bulmaya geldim
Güzel denilince titrer yüreğim
Bir zaman ardınca yol iz süreyim
Ne gösterir Rabbim sonunda yolun
Bu yolun sonunu görmeye geldim
Elma yanakların girdi düşüme
Siyah saçın yorgan oldu döşüme
Ceylan gözlüm kızma Allah aşkına
Sinenin közünde yanmaya geldim
Can dayanmaz, dudakların kirazdır
İnciden dişlerin kardan beyazdır
Boyun selvi desem, billahi azdır
Bahçenden gülleri dermeye geldim
Kaşların yay imiş hilal misali
Kirpikler gerilmiş okların hâli
Bakmaya doyamam bin yıl vallahi
Güzelim, vaslına ermeye geldim
Anladım ki sensin güzelin hası
Tenin misk-ü amber, cennet havası
Rahmeyle sendedir derdin devâsı
Fermânın olursa sarmaya geldim
Enverim düş görme, vazgeç hülyâdan
Hayâli süsleyen pembe rüyadan
Kime ne kaldı ki fâni dünyadan
Dilersen cânımı vermeye geldim.
İstanbul/Fatih - 25.02.2006
Enver Özçağlayan
Bu şiir toplam 458 kez okundu.
3.10.2013 11:57:31