büşra dönmez (büşra dönmez)

kimse değilim

kimse bilmezdi, ben de bilmezdim
kimse değildim bildim kimse bilmeden

kimleri de kekiklere indirdi ellerim
bir sabahta ağrılı baskınları yaşıyordu
tozlara pudralanmış bedenim
-günaydın- demeden kimselere de
su uyuyor sessizlik hüküm sürüyordu
çünkü düşman duyuyor kekik kokuyordu
bir köyde uluyordu ispiyon köpeği
insana sinekler konuyordu oralarda
karşı dağda analar çarpıyordu uğultulara
nice ateşler pişiyordu kırsala alev alev
su vardı bende koşuyordum alevlere
kan vardı eteklerinde gelinlerin
duvağı açacak bir tek kaderdi benliğim
ve beni kimse bilemezken kentlerde

kimse bilmezdi, ben de bilmezdim
kimse değildim bildim kimse bilmeden
bir akşam böyle kekik kokuyordu
yine ızgara yakıyor tetik de çekiyordu
usumda bir yandan ellerim...

Bu şiir toplam 472 kez okundu.
23.11.2013 16:40:21

• Yorumlar
• Yorum Yaz