DOĞAN DİKMEN (yalniziz84)
ELVEDA
Yaralı bir yürek var bedenimde
Sol yanımda, ta içerimde
Boynum bükük, bağrım yanık
Salsalar da uçamam,kanadım kırık
Yaşanmamış gençliğimin ortasına
Bir kabus gibi çöküverdi ayrılık
Ya Rab! bu ne zulüm bu ne karanlık
Öldürüyor insanı,yerden yere vuruyor
Denizlerin ortasında bir yangın gibi
Yakıyor insanı küle döndürüyor
Ya Rab! Bu ne hazin bir manzara
Bu nasıl kudurmuş bir elveda
Avuçlarımda eriyor koca bir sevda
Yaralı yüreğimi koyup da mezara
Ömrüm bir çiçeğin koynundan kopuyor
Bakmadan ardına işte canan gidiyor
Yüreğimi eze eze işte can gidiyor
Peki, haydi git,haydi sana güle güle
Haydi elveda sana ve bütün aşklara
Yaşamaya,umutlara ,rüyalara elveda
Bedenimi, özlemlerimi, her şeyimi
Seninle birlikte gömüyorum toprağa
Birazdan olduğu yere yığılır bedenim
Birazdan avazınca yükselir ahım
Nasıl kandım,nasıl inandım Allah’ım
Böylesine nasıl bağlandım nasıl sevdim
Haydi git,birazdan delleniverir yüreğim
Ve birazdan bir sancı başlar sol yanımda
Kurşun yarasından,evlat acısından da acı
Bir gün olsun dinmedi,dinmeyecek bu sancı
Haydi git,anca sen yok sayarsın o hatırayı
Anca taş kesilip de sen yıkabilirsin
Sen siler geçersin ve anca sen kirletirsin
Sen çiğnersin o mahsum sevdamı
Senden başkası kıyamaz zaten dokunmaya
Ve şimdi hiçbir canlı çare olamaz
Hiç kimse merhem süremez bu yaraya
İnancım kalmadı artık kuşlara,insanlara
Ben gidiyorum bir başıma sizlere elveda
Bu şiir toplam 656 kez okundu.
27.09.2007 23:50:52