Abdulkadir biber (vuslat_sevgisi)

Sensizliğin Sesiyle Çağırıyorum Seni

Sensizliğin sesiyle çağırıyorum seni,
Şimdi nerdesin bilmiyorum,
Ama hiç şüphem yok ki,
Beni çok yakından duyuyorsun,
İçimde yanan hasretten biliyorum,
Beni ne kadar özlediğini,
Özleminin hiç bitmeyeceğini...

...

Hasretimi mısralara yüklüyorum şimdi,
Onlarda kaldıramıyor,
Onlarda ağlıyor,
Bir sen ağlamıyorsun,
Bir de o kara kaşlı kara gözlerin...

...

Kaç gece yokluğunla uyudum,
Kaç sabah yokluğunla uyandım,
Uyandım ama hep;
Ağladım...Ağladım...Ağladım...
Kaç heceyle seni yazmaya çalıştım,
Kaç hece,
Kaç kelime,
Kaç mısra yazdım ama sayamadım,
Saymaya çalışsam bir ömür lazım,
Çünkü seni tam bir ömür yazmıştım...

...

Sensizliğin sesiyle sesiğle çağırıyorum seni,
Şimdi nerdesin bilmiyorum,
Ama hiç şüphem yok ki,
Beni çok yakından duyuyorsun,
Duyuyor ve sende ağlıyorsun,
Birde o kara kaşlı kara gözlerin ağlıyor,
Dayanamıyor bende ağlıyorum,
Ve dayanamıyor seni göremeyen gözlerim ağlıyor,
Bir sen ağlıyorsun,
Bir de yollarını gözleyen;
Seni göremeyen gözlerim...

Bu şiir toplam 1.001 kez okundu.
1.10.2007 16:17:12

• Yorumlar
• Yorum Yaz