yusuf er (yusuf er)
"Her insan, bir başka insanın ayrı acısını taşır."
Sanırım yeteri kadar nefret etmeye başladım
aynalardan.
Kaçıp durdukça insanlardan
Her an için, içim sızladı kuytu köşelerde.
Ağlayışlarımı gizledi karanlık odalar
Gizledi beni ışığın gölgesi...
Gölgem kadar ince uzun sözlerim
Çıkarmadı beni düzlüğe.
Hep bir sebep aradım ayrıntılara saklanan
yüzlerde.
Birden bire bir kalabalık sardı etrafımı
Sanki ölmüş birine bakar gibi baktılar
yüzümün karasındaki sessizliğe.
Baktıkça kaçtılar,
Kaçtıkça baktılar.
"Her insan, bir başka insanın ayrı acısını taşır." diye duymuştum.
Ve bundandır belki de kaçtığımız, yüzleşemediğimiz
gerçek...
İnsanca yaşamanın ağırlığı
sukut ettiğimiz şeylerle orantılıdır.
Sukut ettim her daim insanlar yüzüme bakıp
sessizce kaçtıkça
/yusuf er/
Bu şiir toplam 534 kez okundu.
21.05.2014 12:12:48