Ölüm kadar sessiz çığlığım ağzımda
Ölüm kadar sıradan günahlar ruhumda
Öfkem nefretimden besleniyor derdim eskiden
Şimdi anladım ki asıl sebep sevgiden
O da maziden kalan bir cam kırığı
Sanki nefsimin elinde bir ten sapığı
Ölüm kadar narin aşk hasreti çeken kalbim
Ölüm kadar güzel vuslat isteyen halim
Bu şiir toplam 454 kez okundu. 11.06.2014 03:02:12