namık yıldırım (panuye)
ŞÜKRÜ PAŞA HATIRASINA
Ne büyük bir hüsranla çalkalanıyordu osmanlı
Yokmuydu tekbir adam allaha inanan imanlı
Kaybettikçe kaçıyor,kaçtıkça küçülüyordu Türk milleti
Nerdeydi o ölümden korkmayan Muhammedin ümmeti
Tek bir kurşun atmadan düşen şehirler,ihanet eden komutanlar
Oda ne bize kurşun sıkan asırlarca kardeş bildiğimiz Arnavutlar
Evled-ı fatihanın yokoluşu bitip giden huzur
Şükrü paşa sanki oldu türk milletine hızır
Aylarca kahramanca savundu, kaleyi
Hiç aklından geçmedi edirneyi vermeyi
Açlıktan agaç kavuğuna talim etti askeriyle beraber
Sıkın dişinizi aslanlarım dedi allah bizimledir allahuekber
İstanbul vazgeçmişti artık yapayalnızdı şükrü paşa ve askerleri
Ama o seslendi askerlerine aslanlarım asla ama asla bırakmıycaksınız siperleri
Bu kahramanca direnişe rağmen düştü edirne kalesi düşmanın eline
Düşman bile saygı duydu şükrü paşanın kendisine
Sonunda yenilgide olsa o kahramanca direniş bir milletin uyanışıydı
Ondan geriye kalan kahramanca cesareti ve unutulmaz direnişiydi
Hasan tahsin paşanın selaniği sattığı gibi toprağını satmadı
Tek bir an bile olsa asla mücadeleyi bırakmadı
Bu şiir toplam 554 kez okundu.
25.07.2014 21:11:01