Mehmet Koyun (meh ay)
Sensiz toz bulanık her yer.
Sensiz toz bulanık her yer.
Hiçbir şey net değil.
Sanki gözlerim görmek istediği şeyi göremiyor gibi. Kapatıyorum gözlerimi hayalinle selamlaşıyorum.
Ne zaman kapatsam gözlerimi sen oluyorsun orda.
Sonra oturup hasbihal ediyoruz seninle.
Sen “Nasılsın?” diye soruyorsun.
Ben “İyiyim” diyorum.
Dilim varmaz sana “İyi değilim” demeye.
Hem senden uzakta ne kadar iyi olabilirim ki?
Muallak.
Seni soruyorum.
“Seni özlemek dışında her şey yolunda.” diyorsun.
Ardından uçsuz bucaksız bir karanlık...
Vuslatıma gün gün sayarken;
beni bu karanlık kuyudan çıkarmanı bekliyorum.
20.04.2014
Bu şiir toplam 432 kez okundu.
6.08.2014 17:52:10