Oğuz Dündar

Artik hersey uzak bizden

Artik hersey uzak bizden,
Gecmisin sarisi karsiliyor geceyi.
Bir tek sen,
Bir tek sen gokyuzunde,
Ve karanlik sokaklarda.

Hicbir zaman
Kirmizi panjurlu bir ev olmadi hayalimde,
Sadece biz vardik
Ve yildiz ucururken sevdamiz.
Her umudumda ay isigi vurur hala kalbime,
Hala kanat sesleri duyarim ruyalarimda.
Beni cekerken daglardan esen ozgurluk,
hala seni ararim gozlerim deydigi heryerde.

Kir cicekleri hic girmedi hayallerimde,
Bir tek gelincik vardi,
Bakarken gozlerimin sevgi doldugu,
dokunursam dagilacak,
bir tek sen.

Sokaklar uyuyor simdi,
bir ben kaldim,
bir de kadehimdeki gece.
Sira sira kapanirken evlerin isiklari,
sensizlik busbutun doluyor yuregime,
uzak diyarlar...

kimbilir,
belki bir gun,
donmek istersin,
korkma sormayacagim hayatindan kimlerin gectigini
ama soz ver,
sende sormayacaksin
sensiz kac gece gozlerimden damladigini

bak, kadehimdeki gecede bitmek uzere,
gunes yine dogmadi.
Aci bir tat var agzimda,
askimizin bana mirasi.
Sevgilim hoscakal,
Marti denizine kuskun
Dalgalar kesik,
Sevgilim, hoscakal.

Bu şiir toplam 824 kez okundu.
10.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı