Kadri KIRMIZITAŞ (tk30762)

GÜLEN YÜZLÜ AYNALAR

Sen gitmeye yeminli adımlar atarken
Ben umutsuzluğun çaresizliği içinde baka kaldım
Gitmelerine kızılcık şerbeti içtim attığın her adımda
Acısı inceden inceye sızarken yüreğime
Gündüzün geceden ayrılışı gibiydi gidişin
Gölgelerin uzandığı sarı duvarların ardından
Yaşamın bittiği saatleri saya durdum
Sen gözlerden kaybolup gidene kadar


Halbuki biz çok dolaşacaktık
Yağmurun ıslattığı kaldırımlarda el ele
Güneşin girdiği sokaklarda kol kola
Sevginin mihrabına daha çok adımlar atacaktık
Nisan bulutları ardındaki güneşi toplayacaktık
Bir zamanlar birlikte büyüttüğümüz güllerin
Henüz güzellikleri solmadan


Huzur ne çabuk göçtü gitti değimli
Isınan çocuksu yüreklerimizden
Zaman yıkıp geçti vuslata bir merhaba demeden
Mem, zin’in aşkını yaşıyamadık
Çekip gittin besmeleye fırsat vermeden
Hakka olan sevdayla kapın çalmadan
Beni yaktın gittin gidiyorsun git
Git ki bedduam feryatlara karışmadan
Artık teslim oluyorum kırık bükük yürektle
İncinmişliğimin suçlusu kim bilemedim
Senmi, benmi,yada kader’mi
Yoksa alın yazımmıydı ben doğarken


Ayrılıklardan can yanar, can
Yüce dağların ardında saklanmaz Ahlar
Ağlar salınır hüzünler gölüne
Gitmeler henüz başlamamışken
Elinden son uçurtmasını kaçırmış çocuk gibi
Umutları bilinmezlere yollarsın elinde olmadan
Aslında ben biliyorum
Sen artık sonunu bekleyeceksin aldığın ahlarla
Aynalar güzelliğini darağacına asacaklar
Sen ömrün mevsimi bahar sanırken
Eski Eylüller idam fermanını okuyacak
O gülen yüzlü bildiğin aynalarda
Sen iflah olmazsın aşk duaya karışmış
Riyasızs sevgilerin hesabı kapanmaz
Günahıda sevabıda mizana kalırmış
EY CAN……………………?
Aldanma sen gülen yüzlü aynalara

Kadri Kırmızıtaş

Bu şiir toplam 218 kez okundu.
13.11.2017 21:09:29

• Yorumlar
• Yorum Yaz