ismail civelek (pamukkale)
Adama Bak
gülmüyor eğlenmiyor
sevmiyor sevilmiyor
aşk sözünden kaçıyor
bıraktığın adama bak
geceler saklıyor
gözleri ağlıyor
resminle yatıyor
unuttuğun adama bak
elinde şişesi
tükenmiş neşesi
terk etmiş birtanesi
sürünen adama bak
hayatı anlamsız
yarını yarınsız
vurmuş bir hayırsız
yaralı adama bak
üstü kir pas içinde
yaşıyor bir biçimde
kaldırım taşında
oturan " adama bak "
yazan - ismail civelek
develi köyü
pamukkale
denizli
Bu şiir toplam 341 kez okundu.
2.12.2017 19:44:22