ismail civelek (pamukkale)

Feryadımı Duyda Gel Aşkım

eskimiş elbiselerim kirlenmiş
sefil perişan hallerdeyim
ev bark desen yandı kül oldu
feryadı mı duyda gel aşkım

saçım sakalım karıştı bir birine
gitmiyor titrek ellerim hiç bir işime
gözlerimden aktığının farkındamısın
figanı mı duyda gel aşkım

köşe başlarını barınak yaptım
dökük duvarlara resmini çizdim
unutayım diyerek mazimizi içtim
isyanı mı duyda gel aşkım

sensiz öksüz çocuk gibiyim
aklım başımda değil deliyim
ellerin gözünde serseriyim
sevildiğini bil de gel aşkım

yazan - ismail civelek
develi köyü
pamukkale
denizli

Bu şiir toplam 279 kez okundu.
15.01.2018 10:53:51

• Yorumlar
• Yorum Yaz