sef sef (sefsef)

Gözbebeğiydi

Güneş asılı bir tabloydu duvarımda
Olsun, lodosmuş sevda gönlümüzde
Kışın ortasında yavru bir kediymiş
Hevesimiz kadar büyüttüğümüz
Hep geçmek istediğimiz sonbahar
Dökülen yapraklara etmeden aldırış
Güzeldi bembeyazdı şehrin heryeri
Üşüdük, aklımızda kaldı kar taneleri
Yağmurdan kaçamadığım gibiydi
Yalnızlıklarımda ıslandım her gece
Karanlığın içini göremediğin gibiydi
Göz bebeğiydi adı kendisi kapkara...

Bu şiir toplam 184 kez okundu.
11.02.2019 22:33:34

• Yorumlar
• Yorum Yaz