savaş karaduman (savaşkaraduman)

Beni Düşün

Beni düşün,
Bütün ağırlığıyla
Üzerimize çöktüğü zaman akşam
Ve sabaha kadar başını yaslayıp gecelerime
Yorgun bir çocuk gibi
Koynumda uykuya daldığı zaman güneş

Beni düşün,
Karanlık sokaklarda yürürken tek başına
Yüreğinin yolunu aydınlatan sevda ışığın
Dizlerindeki derman
Denize düşen mehtap
Kıyılara vuran dalga
Dalgalarda kırılan ışık
Saçlarını usulca okşayan rüzgâr
Ve gökyüzünde parıldayıp sönen bütün yıldızlar bendim

Beni düşün,
Her sabah gün ağardığında
Gözlerinden öperek uyandıran bendim seni
Pencerenden odana dolan güneş
Gün ışığın, uyku sersemliğin
Sımsıcak üzerine çektiğin yorgan
Ve sabah serinliğindim ben senin

Beni düşün,
Kuruyan topraklarına -hep sevda üzeri- yağan
Ve yüreğinin kırılgan düşlerine
Damla damla düşen yağmur
Ve yağan her yağmurda sevdasıklam ıslaklığın
Ve yeşeren topraklarında
Rengârenk açan çiçeğindim ben senin…

Unutma…
Rüzgâr keskin bir kılıç/ ve bir ustura ağzı gibi esip
Ne zaman kanatırsa yüreğini
Ve ne zaman dallarından savrularak
-bir intihar anı gibi- boşluğa düşerse yaprakların
Ve saçlarına ne zaman lapa lapa düşerse karlar
Ellerin ne zaman üşür
Ve ne zaman titrerse soğukta yüreğin
Beni düşün,
Buzul çağında ellerini hohlayarak yakan nefesin
Ve dağların doruğunda, sevda sevda yanan çoban ateşin
Yüreğinin en onmaz acısını -ve deli bir kısrak gibi atışını -aşkla dize getiren
Ve yüreğinde bir volkan gibi patlayarak açan
Kardelen çiçeğindim ben senin…

Beni düşün,
Gözlerinin kıyısında aya yürüdüğümüz akşamları
Ve iç denizimizde parıldayıp duran yakamozları
Ve Leyla’nın Mecnun’u gibi
Deli divane sana hasret susuzluğumu…
Dipsiz bir okyanus kadar derin
Ve masmavi yanan iki alev topu gibi
Sana bakan gözlerimi sakın unutma…

İçin her acıdığında
Alev alev tutuşarak yandığında yüreğin
Ve bir karabasan gibi çöktüğünde üzerine yalnızlık
Beni düşün,
Seninle birlikte yanıp küle dönüşen bendim
İçinde acıyla burkularak parçalanan yüreğin
Sen her ağladığında
Gözlerinden süzülen gözyaşın
Hıçkırıkların, çığlıkların
Ve sen her gülümsediğinde
Boylu boyunca/ dudaklarından yüzüne yayılan tebessümün
Gülüşün
Ve sokakları çın çın çınlatan
Yürek dolusu kahkahandım ben senin

Beni düşün,
Yaşamın karanlığına inat
Yaşamaya gayret et…
Gökyüzünün maviliğine
Ve güneşin sıcaklığına uzat ellerini
Ve yüreğini yıkıp geçen depremlerin enkazından
Bana bir ses vermeyi sakın unutma…

14.02.2016-2017

Bu şiir toplam 129 kez okundu.
19.03.2019 13:23:06

• Yorumlar
• Yorum Yaz