ali KARTAL (alikartal)

babacığıma

kol kanat gerdin hepimize
söz söyletmedin benliğimize
derman oldun derdimize
sevgili babacığım

sevgiydi hayata bakışın
doğrudaydı her adım atışın
zor geldi güneş gibi batışn
özlüyoruz babacığım

sen ölmedin yaşıyorsun
yüce dağları aşıyorsun
hala eve ekmek taşıyorsun
canımsın babacığım

seni bir yıldır bu kadar özledim
konuşacaksın diye hep gözledim
dermansız kaldı dizlerim
nolur dön babacığım

Bu şiir toplam 824 kez okundu.
18.11.2007 06:55:51

• Yorumlar
• Yorum Yaz