Erkan Bal

Kelebek XV

bütün şiirler Rosa içindir.

yaslanırsın göğsüne
ulu bir çınarın
ve uyursun belki
gözlerini sımsıkı kapatıp
olmasın sabah dersin
körebe ürkekliğiyle
ellerin bulur sevdayı
bırakmak istemezsin
sımsıkı sarılırsın ışığa
ışık beyazdır
ve bir beyaz yedi renktir en az

bilirim dersem inan
kendi içimden önce
yangınlarını bilirim sebepsiz
alev alev gelen mısraları
okurken yanar ellerin
dokunduğum taşlar erir
uzak dedikleri diyarlarda
öyle yakın bildiğim
sen sahi neredeydin

yaz sarhoşluğunu gecenin
yaz sarhoşluğunu ellerinin
ve gözlerimin içine bak
hayal mi hayal rüya mı rüya
oysa gerçek kadar güzel
olmaz dediğim bilmediğim olsun ...


uyanmak istemem sabaha
sürsün ömür boyu gece
yıldızlı bir gecede
ellerini ver bana
şahit tutarak hilali

belki rüzgar soluklu yaşadım
ama hep meltemdi adın
kasırgalar kopsa da içimde
fırtınayı duysa da bir dost yüreği
ben hiç bir dalı bilerek kırmadım

bir kez daha gelsen pencereme
gözlerini sorsam
talihsiz gecemde yine
gelmeyi dener misin yüreğime

adımı sordun ya adın adımdır
ve sonrası birkaç adım
daha daha yürürsün yoları
daha daha sevda
daha delice koşarsın ufka
ve bir kez daha
söz vermeli mutluluğa

hüzün nasıl gelirse
gelsin de
biz onu çevirmeliyiz
sevince ellerimizle

sevmeyi öğrettim kalbime önce
beklentisiz ve kaygısız
her şey olsa da
ya da
hiçbir şeye de teslim ettim onu
sonra rüzgarı bekledi yelkenlerim
uzak denizleri yakın eder
küçücük sandallar
sevgi bir gemi
yolcusu iki can
ve ne varsa derya içre...

Kaynak: Kelebek Düşünde Sevi 1999

Bu şiir toplam 558 kez okundu.
12.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı