Feyzi Halıcı

Zamanı Çağrışan Güzel

Zamanı çağrışan güzel
Sular bıkmaz akmağınan
Güzelliğin mi eksilir
Bir göz ile bakmağınan...

Sevgidir bedene düşer
Ataşsız yemek mi pişer
Gönül ziyade mi yaşar
Gam yükünü çekmeğinen...

Dostlar durmaz gel ederler
Bir kapıya kul ederler
Mutluluğu bal ederler
Acı soğan, ekmeğinen...

Dumanlı olur yüceler
Geçer bu yoldan niceler
Güne erişir geceler
Bir çırayı yakmağınan...

Donatır gönül burcunu
Akça sevda güvercini
Sevenler vurur harcını
Zaman adlı tokmağınan...

Göğe ersen bir başına
Değmez damla gözyaşına
Dönersin mezar taşına
Gönül evi yıkmağınan...

Düş mü, yalan mı, sahi mi
Gönül bir boş sürahi mi
Uğru olmaz can tohumu
Bir bedene ekmeğinen...

Yedi dağın bürümceği
Şekle durur bir çiçeği
Giyinirsin bin gerçeği
Gözün yaşı dökmeğinen...

Bu şiir toplam 575 kez okundu.
13.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı