Sözlerin
olmadığı günlerde düşermiş
insan en derin boşluklara.
farkında olmadan dünyanı dolduran kelimeler,
pencereden uçup gidince aydınlandı
dolu sandığın odanın
o geniş boşlukları.
fark edince açarsın pencereleri
belki bir kuş sesi,belki bir çocuğun ağlamaklı yüzü
rahatlatacaktır az da olsa biliyorsun.
İnsanın bütün dünleri
yüzüne nerden yapıştığını
bilmediğin masum tebessümlerde gizli.
mutlu olduğun günleri anımsayarak üzülmeyi becerebilirsin artık.
çünkü her bilgi aslında karşıtını öğretir insana.
dayanılmaz çelişkilerin en kuytu dehlizlerinde
yine o sihirli düşünce geliyor
umut denen o yanılsama apansız asılınca boynuna…
Puanınız kaydedildi.
Kayıt ol
Giriş Yap
Şiir
Üyelerce Eklenen Şiirler
Editörce Eklenen Şairler
Rastgele Şiir
Sesli Şiir
Favori Sesli Şiir Listesi
Serbest Kürsü
Usta Şairler
Enler
En Çok Okunan Şiirler
En Son Eklenen Şiirler
En Son Yorum Yapılan Şiirler
Forum
Şiir Ekle
MENÜLER