suskunadam suskun (suskunadam)

adam ve hüzün

Yankısını yıllardır yüreğinde taşıdığı aşkını

yaydı daha dün vurmadan emelleri

bildi ki ona bildirilen

hüznün insan öldürmeyen

şaheseriydi.

artık köşe bucak aşktan

gaflete dalmadan

anıp durdu daha dün gece.



Hüzün yakışığı filinta gibi

incileri sıralamış yeniden çepeçevre

ıslak korkular birikince avuç avuç

dilindeki dildarı dilince dedirtti.

adam ve hüzün

bir hüznün adam şekli yani

öldürmüyor insanı geceyle işli

pusluca şehvetli ve kar büyüsü

fırtınanın havadisi.

adam yürüdü

hüzün kovaladı.



Doğuda kurulmadı engizisyonlar

orada uhuvvet var

belki de bu yüzden

yolların hepsi birer birer

doğuya çıkar oldu yeniden



Adam usulca ellerinde mızrabıyla

dokundurttu yeniden aşkın bağrına

aşk dediğin mızbarında inlemeli ya

yar deyince sıralanmalı gözyaşları

yar de bitsin ya hüznün

işte sana bir adam ve hüzün

yar deyip susuyor.



ah...olmasaydı

girmeseydi o hal yüreğime

yazılmayacaktı sevda türkülerinde

boy gösteren aşkım

söylenmezdi dakika dakika

ve belirmezdi

adam ve hüzün

adam boğulur ya hüzünden

hüzün sağanak oluyor yeniden

çiseleyerek akan yaşlar ya

onlar öldürüyor birer birer

adam yürüyor

hüzün yürüyor

adam yürüyünce sevgiliyi görüyor ya

sevgili ona açılmış bekliyor

adam...ağlıyor...ağlıyor...



Şarkın bağrında kopmaz inciler

inciler dizilmiş göklere birer birer



Yürüşünün semeresi

ellerini kınalattırıyor

ağıt oluyor ya

ağıtlar ona yakılıyor

adam ağlıyor boşlukta

sevgili gidiyor

sevgiliyi görünce adam

anlıyor ki yeniden,tekrar tekrar

hayaldir bunlar.

hüzün adama bulaşıyor

siniyor kokusuna

adam hüzün oluyor



artık kaçış yok,kurtuluş yok

yüzünden oluyor ayın

ışığından oluyor güneşin

her şey,bir şey,tüm şey

sevgili olmuşsa şayet

kurtuluşu yok adamın

ya hüzün olacak ya hüzün

acı olmasa da

illa hüzün.

Belki bir kaç damla gözyaşı

belki biraz kanayış

hepten hüzün ama...



söyleyin,söyletin

büyür aşkı görünce hüzünler.



B.Can

Bu şiir toplam 853 kez okundu.
21.04.2007 14:13:13

• Yorumlar
• Yorum Yaz