Halil Gülel

Göz İle Muhabbet Olsun

Varıp gülistana her renkten gülle;
Göz ile söz ile muhabbet olsun.
Beyaz gül ortaya çıktı bülbülle
Ay gibi yüz ile muhabbet olsun.

Pembe gül sevinip “Gönlüm sende“ der,
Genişler gökyüzü genişler her yer,
Kar düşmüş yanaga ipege deger
Yapilan naz ile muhabbet olsun.

Sararmiş sari gül derdi hicrandir,
Yâr için agliyor hayli zamandir,
Çilvesi çiledir vuslat yamandir
Yürekte köz ile muhabbet olsun.

Beni bülbül etti nazende sesi,
Al yanaga degse sicak busesi,
Beyaz gülün candan olur hevesi
Ümitvar göz ile muhabbet olsun.

Mutluluk kisadir, mavidir, mordur,
Siyah gülü elde etmek çok zordur,
Sevene gönülde bir saray vardir
Insani öz ile muhabbet olsun.

Ressam Halil, aldi kirmizi gülü,
Yâr istemiş açti o yâre eli,
Gözleri konuşur bir destan dili
Sevgiyle haz ile muhabbet olsun.

Düsseldorf - 20.12.1999

Bu şiir toplam 474 kez okundu.
14.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı