(cglyn.ctn)

AŞIĞIM

Aşığım ben;
Yosun tut muş şu eski taşlara,
Artık almamı olmayan bakışlara,
Hiç kimsenin dinlemediği,unutulmuş şarkılara.

Aşığım ben;
Papatya kokan saçlarına,
Kristal rengi göz yaşlarına,
Beni hıçkırığa boğan,pas tutmuş anılara.

Aşığım ben;
Yanan bir alevdeki masumluğa,
Sessizce düşen göz yaşlarıma,
Bir kibritin yanmadan önceki haykırışına.

Aşığım ben;
Hayalleri uğruna savaşanlara,
Bir ümit ardına koşanlara,
Kötülüklerin arasında bile iyilik arayanlara.

Aşığım ben;
Beni yalnız bırakmayan dostlarıma,
Böcekleri kendilerine çeken sokak lambalarına,
Aşk şiirlerinin mısralarına.

Aşığım ben;
Kimseyi dinlemeden akan sulara,
Sonbaharda bile solmayan yapraklara,
Seni Seviyorum diyen aşıklara.
Aşığım ben;
Bütün heybetiyle doğan güneşe,
Batarken de kendi rengine boyadığı gökyüzüne,
Gülüşlerde oluşan anlamsız tebessüme.

Aşığım ben;
Leyla’yla mecnunun vefasızlığına,
Keremle Aslının sevdasına,
Ferhat’la Şirinin aşkına.

Aşığım ben;
Yağan yağmurdaki damlalara,
Bulutların hayasızca yaptıkları danslara,
İnsanların,karsındakileri düşünmeden verdikleri kararlar.

Aşığım be,
Gülüm,
Ben SANA…

Bu şiir toplam 503 kez okundu.
16.12.2007 11:55:18

• Yorumlar
• Yorum Yaz