Halil Gülel

Hicrandan Geldi Hicrana

Altın saçlar gümüş suya tel verdi
Ay dolanıp mehtap daldı hicrana.
Periler içinden bir güzel girdi
Tam kavuştum derken kaldı hicrana.

Gün doğdu gözlerden ufuktan açtı,
Bir baktı ki kalpten bin umut saçtı,
Tam buse verirken sır olup kaçtı
Boynu bükük gülle saldı hicrana.

Bir kusur görmeyiz güzel biz sende,
Ruhunu izleriz aşkla bedende,
Nice çile izin mevcuttur canda
Gözyaşlarım seldir doldu hicrana.

Bir türküsün ipek gibi çok ince,
Gözlerin parıldar kalpten sevince,
Şen olur bu ömür seni görünce
Rüyâda bir hayat buldu hicrana.

Yaklaşan bahardır, candır bülbüle,
Ne şiirler söyler o bülbül güle,
Geliyorum desen bir defa hele
Gönlümüz bir mekân aldı hicrana.

Ressam Halil, bekler, yâr gelmez, boşa
Bir kaç anı kaldı gitse de hoşa
Sen sürdün ey Peri dostu yokuşa
Bu aşık hicrandan geldi hicrana.

Düsseldorf - 21.01.2000

Bu şiir toplam 473 kez okundu.
14.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı