Halil Gülel

Ne Güzel Bu Hayat

Kahretmedim asla yağsa da belâ
Gönlümü şen eden düşte sen varsın...
Bir ümit taşırım - bir ümit hâlâ
Baharda, yazda ve kışta sen varsın...

Her yolun bir ucu tek sana çıkar,
Düştü şakaklara erken düştü kar,
Dayanmaz bu yürek gözyaşı döker
Her nereye kaçsam - üeşte sen varsin.

O alyanaklar o endam o gözler,
Aldudaktan düşer bal gibi sözler,
Eritip bitirdi çekilmez nazlar
Deryalar dolusu yaşta sen varsin.

Altin bana aşik ben ise sana;
Seninle gül saçtim cümle her yana,
Gülünce gün dogar gülünce sana
Müjdeler getiren kuşta sen varsin.

Uzadukça yollar artiyor hasret,
Kavuşmak arzumuz kalpteki niyet,
Güzeldir seninle güzel memleket
Denizde, toprakta, taşta sen varsin.

Ressam Halil, bekler gündüz ve gece,
Söylenir yürekten adin bir hece,
Ne güzel bu hayat insan sevince
Mutluluk yolunda başta sen varsin.

Düsseldorf - 31.07.2000

Bu şiir toplam 544 kez okundu.
14.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı