Halil Gülel

Solacak Diye Korkuyorum

Sana aşktan söz etmek istiyorum fakat;
Bir işiten olacak diye korkuyorum.
Benim yüzümden belki vermezler bir rahat
Kalpte yara kalacak diye korkuyorum.

Bir ince duygu mevcut yürekte tek sana,
Bir sen değersin bir sen belki bu cihana,
Bu yüzden mecbur oldum bu yüzden hicrana
Yedi diyar salacak diye korkuyorum.

Uzaktasın diyorlar kalbimde yaşarsın,
Ben seni arzu etsem hep bana koşarsın,
Uğrunda yanan benim niçin hep şaşarsın?
Gül getirdim solacak diye korkuyorum.

Dürbünle görmek çok zor bana gözünle bak,
Benim için âlemde kalpten başka yer yok,
Ne derler bu sevdaya edersen bir merak
Duysa cihan gülecek diye korkuyorum.

Savrulmuşum bir yaprak gibi esen yelde,
Ne varsa çaldım yere, bir şey yoktur elde,
Umurumda değildir destan olsak dilde
Aşk duygusu ölecek diye korkuyorum.

Ressam Halil, vakit var, gül açsın bu diyar,
Genişlesin gülistan olmasın yâre dar,
Sevdik diye etmesin Peri güzeli ar
Boşa zaman dolacak diye korkuyorum.

Düsseldorf - 16.01.2000

Bu şiir toplam 464 kez okundu.
14.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı