güz, nefti dolaklarını kuşanır da gelir
yaprağın fetrete düştüğü zaman
sen ey yaz günlerini
top top ak çuhaya tebdil eyleyip
ve bir solgun gülümseme olarak
eğnine giyen saman
buyur otur
şeyhim
samanyollarının ılık sedirine uzan
uzun, görklü ve sof
yüzünü bizden yana döndür
bize buğdayın ateşini
gözlerin tımarını
ve hüznün varidatını anlat
elini elimize dokundurmadan
sen ki öldüğü yere
bir kök sümbül bırakır gibi
usulca sevdalar bırakan
ovaların ve kartalların müsahibi
ne zaman diye sorma, ne zaman
yaprağın fetreti gülün kıyamına
gülün kıyamı ağacın isyanına
dönerse işte o zaman
mübalağa akşam olur
güz, nefti dolaklarını çıkarır da gelir
Puanınız kaydedildi.
Kayıt ol
Giriş Yap
Şiir
Üyelerce Eklenen Şiirler
Editörce Eklenen Şairler
Rastgele Şiir
Sesli Şiir
Favori Sesli Şiir Listesi
Serbest Kürsü
Usta Şairler
Enler
En Çok Okunan Şiirler
En Son Eklenen Şiirler
En Son Yorum Yapılan Şiirler
Forum
Şiir Ekle
MENÜLER